Το 1995, στο πλαίσιο του εορτασμού της 100ης επετείου από την εφεύρεση της πρώτης κινηματογραφικής κάμερας από τους αδελφούς Louis και Auguste Lumière, ζητήθηκε από σαράντα σκηνοθέτες ανά την υφήλιο να παρουσιάσουν, με συγκεκριμένους περιορισμούς, μια ταινία μικρού μήκους. Προέκυψε έτσι η ταινία "Lumière et compagnie".
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος κινηματογράφησε μια σκηνή από την ομηρική Οδύσσεια (ραψ. ν 194-200), όπου ο Οδυσσέας, φτάνοντας στην ακτή της Ιθάκης και με στραμμένο το τελικό του βλέμμα προς την κάμερα, απορεί απεγνωσμένα πού βρίσκεται.
Την ίδια χρονιά, το 1995, κυκλοφόρησε και η ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Το βλέμμα του Οδυσσέα" , όπου ο ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Α., μετά από χρόνια αυτοεξορίας, επιστρέφει στην πατρίδα του, αναζητώντας τρεις μπομπίνες ανεμφάνιστου φιλμ των αδελφών Γιάννη και Μιλτιάδη Μανάκη/κια -πρωτοπόρων του κινηματογράφου στα Βαλκάνια.
Στην αρχή της ταινίας ένα γαλάζιο καράβι φωτογραφίζεται από τον Γιαννάκη Μανάκη να αναχωρεί για το ταξίδι του, με τον φωτογράφο της σκηνής να βρίσκει μετά από λίγο τον θάνατο. Στη συνέχεια η απεγνωσμένη αναζήτηση του φιλμ γίνεται ταυτόχρονα και η αναζήτηση ενός βλέμματος από πλευράς του Α. (του Αγγελόπουλου), που, ψάχνοντας ένα διαφορετικό και νέο τρόπο θέασης του σύγχρονου κόσμου, περιπλανιέται στα ταραγμένα βαλκανικά σύνορα.
